Όλοι ξέρουμε τις δυνατότητες του ανέμου. Τις περισσότερες φορές προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε τον άνεμο και αυτός αντίστοιχα μας επωφελεί με τις ευεργετικές του ικανότητες.
Πολλές φορές όμως, μπορεί να έχει και καταστρεπτικές συνέπειες, όπως παρακάτω:
ή το παρακάτω:
Η αιολική ενέργεια δεν είναι μία έννοια καινούρια. Από τα αρχαία χρόνια, ο άνθρωπος έμαθε να δαμάζει και να εκμεταλλεύεται την ενέργεια αυτή. Για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε για την κίνηση των πλοίων. Μετά δημιουργήθηκαν ανεμόμυλοι από τους Κινέζους, τους Πέρσες και τους Έλληνες όπου χρησιμοποιόντουσαν για άλεσμα των δημητριακών. Επίσης στην Ολλανδία ήταν χρήσιμοι στην άντληση του νερού από πλημμυρισμένες περιοχές και τη μεταφορά του στη θάλασσα. Στην Ελλάδα, οι ανεμόμυλοι για άντληση νερού ξεπερνούσαν τις 6000 και οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονταν στην ανατολική πλευρά της Κρήτης. Οι Δανοί κατά το 1900 άρχισαν να παράγουν ηλεκτρισμό από τον άνεμο. Το 1940, παράχθηκε για πρώτη φορά μία δοκιμαστική ανεμογεννήτρια, αλλά μέχρι και τη δεκαετία του 1970 ο άνθρωπος δε θεωρούσε κάτι σημαντικό τη δύναμη του ανέμου. Τότε ήταν που ήρθε στο προσκήνιο το ενεργειακό πρόβλημα του πλανήτη. Ο άνθρωπος έπρεπε να βρει τρόπο για να παράγει ηλεκτρική ενέργεια χωρίς να μολύνει το περιβάλλον. Αυτό μπορεί να γίνει κυρίως χρησιμοποιώντας φωτοβολταϊκά συστήματα ή ανεμογεννήτριες.
Ένα από τα πλεονεκτήματα της αιολικής ενέργειας είναι ότι αποτελεί μία ανανεώσιμη πηγή ενέργειας. Δηλαδή δεν εξαντλείται σε αντίθεση με την ενέργεια που παράγεται από συμβατικά καύσιμα. Επίσης είναι μία καθαρή μορφή ενέργειας, ήπια προς το περιβάλλον, όπου η χρήση της δεν επιβαρύνει τα οικοσυστήματα των περιοχών εγκατάστασης. Αντίθετα, κάποιες ρυπογόνες πηγές ενέργειας όπως το κάρβουνο, το πετρέλαιο και η πυρηνική ενέργεια αντικαθιστώνται από αυτήν. Στην Ελλάδα, διαθέτουμε πολύ υψηλό αιολικό δυναμικό. Κυρίως στα νησιά του Αρχιπελάγους εμφανίζονται άνεμοι πάρα πολύ υψηλής ταχύτητας οι οποίοι έχουν διάρκεια σχεδόν ολόκληρο το έτος.
Πραγματικά θα ήταν κρίμα να μη μπορέσουμε να την αξιοποιήσουμε στο έπακρο.
ή το παρακάτω:
Η αιολική ενέργεια δεν είναι μία έννοια καινούρια. Από τα αρχαία χρόνια, ο άνθρωπος έμαθε να δαμάζει και να εκμεταλλεύεται την ενέργεια αυτή. Για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε για την κίνηση των πλοίων. Μετά δημιουργήθηκαν ανεμόμυλοι από τους Κινέζους, τους Πέρσες και τους Έλληνες όπου χρησιμοποιόντουσαν για άλεσμα των δημητριακών. Επίσης στην Ολλανδία ήταν χρήσιμοι στην άντληση του νερού από πλημμυρισμένες περιοχές και τη μεταφορά του στη θάλασσα. Στην Ελλάδα, οι ανεμόμυλοι για άντληση νερού ξεπερνούσαν τις 6000 και οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονταν στην ανατολική πλευρά της Κρήτης. Οι Δανοί κατά το 1900 άρχισαν να παράγουν ηλεκτρισμό από τον άνεμο. Το 1940, παράχθηκε για πρώτη φορά μία δοκιμαστική ανεμογεννήτρια, αλλά μέχρι και τη δεκαετία του 1970 ο άνθρωπος δε θεωρούσε κάτι σημαντικό τη δύναμη του ανέμου. Τότε ήταν που ήρθε στο προσκήνιο το ενεργειακό πρόβλημα του πλανήτη. Ο άνθρωπος έπρεπε να βρει τρόπο για να παράγει ηλεκτρική ενέργεια χωρίς να μολύνει το περιβάλλον. Αυτό μπορεί να γίνει κυρίως χρησιμοποιώντας φωτοβολταϊκά συστήματα ή ανεμογεννήτριες.
Ένα από τα πλεονεκτήματα της αιολικής ενέργειας είναι ότι αποτελεί μία ανανεώσιμη πηγή ενέργειας. Δηλαδή δεν εξαντλείται σε αντίθεση με την ενέργεια που παράγεται από συμβατικά καύσιμα. Επίσης είναι μία καθαρή μορφή ενέργειας, ήπια προς το περιβάλλον, όπου η χρήση της δεν επιβαρύνει τα οικοσυστήματα των περιοχών εγκατάστασης. Αντίθετα, κάποιες ρυπογόνες πηγές ενέργειας όπως το κάρβουνο, το πετρέλαιο και η πυρηνική ενέργεια αντικαθιστώνται από αυτήν. Στην Ελλάδα, διαθέτουμε πολύ υψηλό αιολικό δυναμικό. Κυρίως στα νησιά του Αρχιπελάγους εμφανίζονται άνεμοι πάρα πολύ υψηλής ταχύτητας οι οποίοι έχουν διάρκεια σχεδόν ολόκληρο το έτος.
Πραγματικά θα ήταν κρίμα να μη μπορέσουμε να την αξιοποιήσουμε στο έπακρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου